Huis van natuurkurk in Barcelona

Architect Elisabetta Quarta Colosso van de Spaanse studio El Fil Verd ontwierp een eengezinswoning bekleed met natuurkurkpanelen aan de rand van het Garrafpark in Barcelona.

De kurk bespaart niet alleen energie en zorgt voor isolatie, maar zorgt er ook voor dat het gebouw naadloos opgaat in de natuurlijke omgeving. Het huis werd gebouwd voor een gepensioneerd echtpaar dat ervan droomde om midden in de natuur te wonen in een energiezuinige woning.

De ontwerpbeperkingen omvatten de steil aflopende, op het noorden gerichte locatie en een beperkt budget. Met dit in gedachten zag de architect het project als een kans om de haalbaarheid van passieve, bioklimatische gebouwen tegen een betaalbare prijs te demonstreren.

De stedenbouwkundige voorschriften stonden de bouw van maximaal drie verdiepingen toe.

In plaats daarvan koos de architect ervoor om het huis te ontwerpen als één kubiek volume met twee verdiepingen om het beter te integreren in de omgeving. Het gebouw opent zich naar het noorden, met uitzicht op de berg Montserrat en een prachtig uitzicht op het park.

De gevels aan de straatkant en de buren zijn daarentegen bewust open, om de privacy van de bewoners te waarborgen. De woonkamer en een slaapkamer bevinden zich op de begane grond; op de eerste verdieping bevindt zich een tweede slaapkamer en een groot terras met solarium en tuin. Elke kamer in het huis biedt een ander perspectief op het bos.

Om een ​​ultra-energiezuinig gebouw te realiseren, heeft de architect een gedetailleerde studie uitgevoerd naar het lokale klimaat en de topografie van de locatie en een reeks bioklimatische ontwerpstrategieën toegepast die rekening houden met zowel koude winters als warme zomers. Een van deze strategieën betreft de oriëntatie van het gebouw. ​​Het is langs een noord-zuidas geplaatst om de zonnestraling in de winter te maximaliseren en effectieve natuurlijke ventilatie in de zomer te bevorderen.

Om het huis te verwarmen, fungeert het glazen deel van de zuidgevel als een zonneboiler dankzij het broeikaseffect.

Zonnestraling, die in deze maanden een lagere hoek maakt, dringt door tot binnen en wordt omgezet in warmte, waardoor de temperatuur in huis stijgt.

De Trombe-Mitchell-wanden aan de zuidgevel fungeren als warme kamers, die overdag hoge temperaturen bereiken en deze via convectie en straling aan het interieur afgeven. Aan de noordgevel zijn de openingen geminimaliseerd om de warmtebalans niet negatief te beïnvloeden.